Ikastetxeetako ordezkaritza –zenbait ikasle tartean– eta euskalgintzako hainbat lagun batu ziren Makalenan, eta Artolaren azalpenak entzun ondoren galderak egiteko eta euren iritzia emateko aukera izan zuten: "Jendea gustura ikusi dut, entzuten adi, eta bukaeran parte-hartze polita egon da", zioen Artolak afaria amaituta, formatuari buruz ondorengoa gehituz: "Modu berezi bat da, gauzak egiteko era desberdina; alde horretatik ere, oso ondo".
Artolak azaldutako ideia nagusia izan zen helburua izan behar dela umeek euskara erabili nahi izatea lortzea, ez erabilera soila, eta egungo egoeraren gainean zera zioen: "Nik uste planifikatzen ditugula eskolan ekintzak, edukiak, eta ondorio gisa lortu nahi dugu erabilera, eta hori da gero neurtzen duguna. Baina planifikatu behar genuke eskola atsegin bat; umeak euskaraz bizipen positiboak izateko leku eta modu bat. Ondorioz, ziurrenik, erabilera etorriko da".
Eta helburua erabilera soila izateak izan ditzakeen arriskuez galdetuta, hauxe: "Erabilera lortu daiteke, momentu baten, estimulu batzuekin. Baina maila neurologikoan gorago dauden faktoreak ikutzen ez baditugu, erabilera lortzeko jarri ditugun baliabideak kentzean jausi egingo da berriro erabilera. Lortu behar duguna da bere barruko nahi bat izatea".