Eusko Jaurlaritzak udaltzaingoetan bitartekotasunak betetzera deitutako azken lan-poltsak eztabaida sutsua piztu du, baita administrazioarekiko auzi-prozesu bat eragin ere. Estatuan ordezkaritza duen euskal sindikatu batek ulertu duenez, lanpostu bat lortzeko ez ezik, enplegu-poltsa batean sartzeko ahalmena ematen duten prestakuntza-ikastaroetan B2 profileko euskara maila baldintza gisa ezartzeak –maila proba bat ere egiteko aukerarik eman gabe– lanerako eskubidea urratzen du; kasu zehatz honetan, ehunka udaltzain interinoren eskubidea. Herri-administrazioetan euskararen normalizaziorako 86/1997 Dekretuak arautzen duen udal errealitate soziolinguistikoen araberako hizkuntz eskakizuna egiaztatuta izanda ere, poltsa berri horrek ehunka udaltzain interino kale gorrian utz ditzake, antza, baldintza hori tarteko.
Eztabaidak eztabaida, zenbait erantzun samingarriak izan dira. Espainiarrak arazo bezala jotzetik, indarrean dagoen 86/1997 Dekretuaren aplikazioarekin gure herriarekiko inolako loturarik ez duten hautagaiei ateak irekitzen ari zaizkiela iradokitzera, herri batekiko atxikimendua modu arriskutsuan neurtuz; hots, soilik hizkuntza baten ezagutza handiago edo txikiagoaren arabera. Are okerrago, kasuren batean, nahita lotu da euskara ez jakitea militantzia autoritarioekin, erabat ahaztuz Euskal Herrian ehunka mila herritar daudela euskaraz hitz egiten ez dutenak, ez dakitelako, ulertu baino ez dutelako egiten… Autoritario espainiar ultraeskuindarrak ote dira horiek guztiak?
Beste behin ere, hizkuntz profilekin zartadaka gabiltza, hizkuntz eskakizunen konturako eskubide objektiboen arteko liskar nahasi, ilun eta etengabean. Lanerako eskubidea, herri-administrazioaren aldetik edozein hizkuntza ofizialetan artatua izateko eskubidearen aurrean. Edo alderantziz. Auzitegiek ebatziko dute.