Gaia erpin askotarikoa izanik, ikuspegi zabala behar duelako, nondik gatozen ahaztu gabe. Irudipena izan ohi dut sarritan muturreko jarrera korporatibistek ez ote duten ezkutatzen eztabaidaren funtsa. Azken hilabeteetan, ordea, Hezkuntza Akordioaren bueltan agertu diren zenbait jarrerak sortu didate halako ezinegon bat. Ikusi ditut publikotasunaren kontzeptua berrasmatzeko zenbait jarrera ausart, esaterako, inolaz ere partekatzen ez ditudanak.
Nik argi dut publikoa = unibertsala dela. Aldebiko irismen mailak unibertsala izan beharko duela, alegia, bai ikasleari begira, doako hezkuntza zerbitzu gisa, eta baita langileari begira ere, enplegu publikorako berdintasun printzipioagatik. Besterik da errealitate jakin batzuk zuritzeko eufemismoen itsasoan murgiltzea. Euskal Herriko bilakaera demografikoak erronka itzelak jartzen dizkigu garai berri hauetan inklusio, kulturartekotasun eta euskalduntzearen bidean, eta hemen, Eskola Publikoak jokatzen duen papera zentrala izanik, politika publikoen aldetik lehentasun osoa izan behar duelakoan nago.
