XX. mende hasierako lehen krisialdi ekonomikoei irtenbidea emateko, nahita hasi ziren produktu txarragoak fabrikatzen, gutxiago iraun zezaten, horrela, berriz ekonomiaren gurpila martxan jartzeko; hau da, gehiago erosiz gero, gehiago fabrikatu behar dira. Horretarako, lanpostu gehiago sortzen dira eta pertsona gehiago dago diruarekin berriz ere gehiago erosteko.
Horren adibidea da bonbilla, gizarte modernoaren sinboloa. Edison-ek asmatu zuen lehenak 1.500 ordu inguru iraun zezakeen piztuta; geroago, fabrikatzaileek adostu zuten 1.000 ordu iraunda nahikoa zela. Kontzeptu horri zaharkitzapen programatua esaten zaio.
Orain, mende bat pasatu eta gero, krisi ekonomikoari krisi ekologikoa erantsi behar zaio, planetak baliabide gutxiago ditu eta hondakin gehiago; gure jarduera eta pentsaera ez badugu aldatzen, arazoa areagotzen joango da.
Ez dakizula zer erosi oparitzeko? Izan ere, gaur egun, denetik daukagu, eta, askotan, zaharkitzapen programatua baino azkarrago botatzen ditugu oparitu dizkiguten gauzak.
Nire aholkua: oparitu zuhaitz bat.
----------
Josu Garitaonandia
Oparitu Zuhaitz Bat egitasmoaren arduraduna
Bergara
