Kuadrilla espazio seguru gisa kontsideratua izan da. Agian, kasu batzuetan, espazio segurua izan daiteke edota lagun taldearen baitan sortutako harreman batzuk seguruak izan daitezke. Baina zer gertatzen da harreman intimoetatik harreman publikoetara pasatzen garenean? Non gelditzen dira tristura, zaurgarritasuna eta beldurrak erakusten dituzten jarrerak? Zoritxarrez, honelako espazioek horretarako beharko lukete, eta, maskulinitate hegemonikoarekin bat datozen jarrerak erreproduzitu beharrean, konfiantzaz, gizon guztiok ditugun une goxo eta zaurgarriak partekatzeko baliatu beharko lirateke. Tamalez, maskulinitate hegemonikoa erreproduzitzeko gune ugari ditugu eta maskulinitate berriak eraikitzeko oso gutxi.
Honekin ez diot perfektua naizenik, gizon gisa gaizki eginak asko ditut, aurrerantzean ere izango dira hanka-sartzeak eta ondo egindakoak. Baina arduraz bizi dut egungo egoera, eta horretarako zer hobeto, barrura begiratu eta behatzeaz gain, partekatzeko gune seguruak kolektiboki sortzea baino. Feminismoaren baitan emakumeek* ibilbide bat egina dute jada eta gizonok ere norabide berean geurea egin beharrean gaudelakoan nago, txikitik hasita bada ere, gune hegemonikoetan ahalduntzeko.
Eta zuk nola bizi duzu zure lagun taldea?
