Minduta hitz egin zuen, horrelakorik sentitu izanaz haserre. Iaz izan zen. Ezagutzen eta miresten nuen musikari baten kontzertuaren zain eman nuen astea, urduri, ingurukoek begiradak harengan jarriko zituztela jakinda. Inoiz entzun dudan kontzerturik onenetakoa izan zen. "Hegan nabil oraindik", esan nion kantariari, diskoa erostera hurbildutakoan. –Ez nion esan: "Zenbat lasaitu nauen kontzertua gozatu izanak, zenbat amorratzen nauen zu mehatxutzat hartu izanak"–.
To ahizpatasuna. Diskurtsora ekarri arren geure azalera ekartzen ez dakiguna. Baditugu etxerako lanak, baina ez nau horrek bakarrik kezkatzen. Kezkatzen nau neure egiteke ditugun espazioetan guretzako leku bakarra dagoela pentsatzeak. Sinetsita dugula oholtzako "neska" izan gaitezkeela; baina ezin dugula oholtzako makarra" izan, edo "ahots serioa", edo nik zer dakit.
