Argi heltzen zaigu bien artean dagoen maitasuna eta nola babesten duten elkar, harremana ahalik eta zoriontsuena izan dadin. Erditze momentuan ikusiko dugu Angela isolatu samar, eta
isolamendu hori, urteak aurrera doazen neurrian eta alaba hazten doan heinean, areagotzen joango da.
Pelikula horretan ikusleoi ez zaigu ezer ukatzen, filmaren azkeneneko zatian izan ezik. Pribilegiatuak gara. Arazorik gabe entzun eta berba egin dezaketen pertsonaien adierazpenak entzuten ditugu eta gorrek erabiltzen duten keinu-hizkuntzaren esanahia azpitituluen bidez heltzen zaigu. Angela pertsonaiaren bitartez, gorrek gure gizartean dituzten eragozpenak antzemateko aukera ematen zaigu. Nahiz eta kasu askotan borondate ona eduki, arlo horretan gauza asko hobetzeko daudela konturatzen gara. Filmean ikusten ditugu komunikatzeko dituzten eta dauden gabeziak, eta gabezia horiek sorrarazten duten sufrimendua. Hori guztia sumatu dugunean, soinuarekin jokatzen du zuzendariak, gorra izatea zer den sentitzera hurbil gaitezen.
