Bidegurutzean hartzen dugun norabidea hartuta ere, bidea ez da beti zuzena izaten, bihurguneak ditu, gorabeherak, zuloak ere bai. Bidea ezagututa ere ez dakigu bihurgune bakoitzaren ondoren betiko bideak jarraituko duen edo gure ibilaldia etengo duen zuloa egongo den. Hori gertatu denean izotz kapa lodia batek estali gaitu eta zer garen galdetu diogu geure buruari, nolakoa den gure materia.
Materiaren sakontasunean bilatu ditugu barren-barrenetik egin ditugun galderen erantzunak, jakinik sekula ez dugula sakontasun hori ezagutuko, galderak egiteko gaitasuna mugagabea izan arren, gure galderei erantzunak topatzeko gaitasun mugatua daukagula.
Muga horren barruan dauden erantzunak bilatzea eta topatzea dagokigu, gu garen materia aztertuz eta ikertuz. Hori da fisikak eta kimikak egiten duena eta hori erakusten zuena bidean geratu bada ere, berak egindakoarekin eta erakutsitakoarekin jarraitzea izango da berarekin jarraitzeko gure modua, gainean daramagun izotz kapa lodiak urratsak moteltzen badigu ere.
