Krisia, zein krisi? – Jose Ramón Becerra

Krisi desberdinez hitz egiten da. Krisi finantzarioa, kontsumoaren krisia, krisi ekonomikoa edota krisi ekologiko dira horietako batzuk. Guzti hauek hertsiki lotuta daude, eta euretako baten jasaten diren aldaketek besteetan eragiten dute. Alegia, dirurik ez badago (krisi finantzarioa) kontsumoa jaitsi egiten da (kontsumoren krisia), eta, kontsumoak behera egiten duen heinean, gutxiago produzitzera behartuta gaude (produkzio krisia edo krisi ekonomikoa). Eta, jakina, produkzioa munduko baliabideetan oinarritzen den neurri berean, munduak berak pairatzen ditu kontsumoaren ondorioak (krisi ekologikoa). Lotura hauek direla medio, krisi baten muinean geroz eta gehiago sakontzen dugunean, besteetan ere hala egiten dugu. Soluzioak erraza dirudi: sar dezagun diru gehiago zirkulazioan, modu honetara kontsumoak gora egingo du eta kontsumoa asetzeko gehiago produzitu beharko dugu. Soluzio honetan, aldiz, baldintza batek ihes egiten digu; izan ere, mundua bakarra dugu, eta, hortaz, ekonomia ezin daiteke mugagabe hasi. Joserra Becerrak ere argi diosku. Hazkundearen mugara..