Azaroan Donostian aurkeztu zuten AEDk eta Elkar Argitaletxeak, Arrasateko Udalaren eta Laboral Kutxaren babesarekin, Joannes Jauregik (Astigarraga, 1994) euskaratutako Jon Fosseren Trilogia liburua.
Zer sentitzen duzu liburua eskuetan duzula?
Orokorrean, lanarekin gustura geratu nintzen, eta halako literatura lan potente bat irakurtzea itzela da, baina itzultzeko orduan are sakonago sartzen zara; beste harreman bat sortzen duzu testu horrekin. Gustura nago egindakoarekin.
"Liburu polita da eta asko motibatzen nau", zenioen beka lortu zenuenean; hala izan da lan-prozesua?
Bai; prozesu horrek beti dauka gazi-gozotik. Gustatzen zaizkizun liburuak itzultzea beti da plazera, baina, beste alde batetik, beti sartzen dira ustekabeko zailtasunak eta oztopoak. Eta niretzako, adibidez, ikaskuntza izan da zubi-hizkuntzak erabiltzea. Norvegiarrez ez dakit, eta ingelesa eta gaztelera erabili ditut, eta prozesu horretan nahi baino traketsago ikusi nuen neure burua. Hala ere, esandakoa, gustuko liburua nuenez, orokorrean, gustura ibili naiz.
Liburu bera hizkuntza batean edo bestean irakurtzerakoan zirrara bera sortzen duela uste duzu?
Bai; beti aldatzen da, eta zehaztasun teknikoetan sartu barik, baina niretzat efektua ezberdina zen, esaterako, gaztelera gardenagoa egiten zitzaidan eta lehen itzulpen-zirriborrotarako bertsio hori erabili nuen. Ingelesezkoa brillanteagoa iruditzen zitzaidan, baina ez horren erraza; beraz, ingelesezkoa geroago erabili nuen, berrikusketa fasean. Inpresio subjektiboa da. Eta euskaraz, zure ahotsa entzuten duzu beste norbaiti moldatuta, eta hortxe errekonozimendua gertatzen da eta nahiko efektu polita egiten du.
Zer esan dizute liburuari buruz?
Askotarikoak. Jende askok estimatzen du Fosseren magia, eta beste batzuek nobela berezia dela eta ez zaiela askorik gustatu esan didate. Egia da nobela berezia dela eta ez dela mainstream horietakoa, baina ez du zailtasunik eta oso interesgarria da.
"Ez da 'mainstream' horietakoa, baina ez du zailtasunik eta liburu oso interesgarria da"
Adituek diote triptiko baten moduan eraikia dela eta estilo berritzailea eta, aldi berean, oinarrizko estiloa dituela; bat zatoz?
Hala da. Hiru istoriotan banatuta dago; hortaz, triptiko baten moduan egina dago. Jatorriz, hiru zati horiek bananduta argitaratu zituzten, eta, gerora, esango nuke, AEBetarako edizioan liburu bakarrean batu zituztela. Berritzailea da estiloa, irakurlea askatzen ez duen jarraikortasun batekin dago idatzia, baina kontaera oso oinarrizkoa dauka; hau da, oso gertuko egiten da, bertatik bertara kontatuta dago, irakurleari bidea errazteko.
Oihartzun bibliko eta homeriko nabarmenak dituen istorio zirraragarria dela diote; zer diozu?
Bat nator; bi gazteren arteko maitasun istorioa da mamia, eta hasierako eszenek ondo laburbiltzen dute gerora obra osoa zer izango den. Atzerritarrei abegi egitearen gaia agertzen zaigu, eta, hortik abiatuta, beste gai batzuk ere lotzen ditu. Kontakizun teatrala da, gertukoa.
Dokekoek irakurrita
Itzultzaileaz eta ekimenaren bultzatzaileez gainera, Arrasateko Doke antzerki taldeko Mariasun Pagoaga, Itziar Rosado eta Xabier Latorre ere aurkezpenean izango dira; izan ere, Trilogia liburuaren kapitulu bat irakurriko dute aktoreek.
