Zineuskadiren Itxitik deialdiari esker zuzendu eta ekoiztu du Iban Del Campok (Arrasate, 1971) Serendipia; 2020ko abenduan grabatu ostean, banaketa fasean dago orain murgilduta.
Lekeition Urrezko Antzarra irabazi izana harrera ona izaten ari den seinale izango da, ezta?
Zalantzarik gabe. Epaileek istorioaren koherentzia nabarmendu dute, eta hori, grabaketa beti kaosa izaten dela kontuan har-tuta, oso pozgarria da.
Zer kontatzen du Serendipia-k?
Euskal txertoa aurkitzen duen birologo baten ikerketa-prozesua. Amancay Gaztañagak gorpuzten duen zientzialariak bere metodo propioak baliatzen ditu; izan ere, izenburuak esan nahi du zerbaiten bila joan eta beste zerbaitekin topo egitea. Paraleloki, zuzendarioi hori gertatzen zaigu, sarri, grabatzera joaten garenean.
Filma ikusi dutenek ze iritzi partekatu dute?
Ez genion ikusleari dena eginda eman nahi, interpretazio librea sustatu nahi genuen. Uste dut hori lortu dugula, denetik esan digutelako; batzuek zientzia fik-zioarekin lotzen dute, beste batzuek umorearekin... Polita da hori, harritu egiten zaituztelako irakurketek. Denak dira interesgarriak, eta esan gabe doa behin pelikula eginda ikuslearen jabetzara pasatzen dela.
Noiz eta non egongo da ikusteko aukera aurrerantzean?
Zapatu honetan bertan Durangoko Azokan aurkeztuko dugu, Irudienean, 13:00etan. Jende desberdinarengana hurbiltzeko parada emango digu hitzordu horrek. Bestalde, martxotik aurrera EITBn jarriko dute ikusgai, baita webgunean ere, pandemia heldu zenetik bi urte beteko direlako orduan.
Pandemiaren testuinguruarekin zeharo lotuta baitago proiektua...
Konfinamenduan Eusko Jaurlaritzak laguntza berezi batzuk argitaratu zituen ikus-entzunezko sektoreari begira. Zazpi film labur finantzatu zituen; tartean, Serendipia.
Normalean, zuzendari, baina oraingoan ekoizle ere izan zara. Zer moduz?
Neure buruarekin eztabaidatu behar izan dut, baina errazagoa izan zait ze plano grabatu dezakedan eta zer ez erabakitzea.
