Josuk dioenez, "hasieratik nahiko ondo" doa taberna; izan ere, "Berlinen kalean afaltzeko ohitura dago" eta jabeek jendea erakartzeko gauzak antolatzen dituzte.
Hemendik eroandako ohituretako bat pintxo-poteoa da. Martitzenero egiten dute. "Askotariko pintxoak prestatzen ditugu: aste baten kroketak, beste baten piper berdeak patata frijituekin…".
Euskaraz entzuten da
Outeiralek dioenez, "On Eginera bai alemanak, bai euskaldunak" joaten dira, eta herri-mina duenak hara joan besterik ez dauka, "oso arrunta" da-eta "mahaietan euskara entzutea".
Hizkuntza bakarrik ez du eraman Outeiralek Berlinera: "Aurten Maritxutan Berlinen egon naiz. On Eginen lan egiten duen Bergarako lagun baten eta bion artean Maritxu Kajoi antolatu genuen tabernan; biok dotore-dotore jantzita jendea animatzea lortu genuen", esan digu.
Beti dago martxa Berlinen
Atzerrira joatea pentsatzen hasi zen Outeiral 2009an. Berlinen astebeteko oporrak pasatu ondoren erabaki zuen han bizi izatea. Berlin asko gustatzen zaio: "Hiriko zerbitzuak dauzka, baina herriko bizimodua; bizikleta da garraiobide nagusia, auto gutxi eta bizimodu lasaia ditu", eta han bere "tokitxoa" egitea lortu du. Gainera, hirian "beti martxa" dagoela dio –"eguazten baten ere irten zaitezke parranda egitera eta toki guztiak beti beteta daude"–, gauza ona ostalaritzan lan egiten dutenendako.
Dena ez da zoragarria, ordea: "Berlinen, bizitza gero eta zailagoa da; minijob gehiegi eta alokairu garestiak daude. Gero eta atzerritar gehiago etortzen dira pentsatzen Berlinen aukerak daudela, baina ez da horrenbesterako".
Outeiralek oraindik "lotura" dauka Arrasaterekin, eta, Euskal Herrira etortzen denean, "derrigorrez" Arrasatera etorri behar izaten du, lagunak ikustera.
