Hala du gogoan sasoi hartan zinegotzi zen Bixente Azkarate Zelaitxok. Hark kontatu du Institutuaren harira egin zutela Musakolako kiroldegia: "Udaletxeak institutua egin zuen. Sasoi hartan, baina, derrigorrezko baldintza zen institutuek kirol instalazioak izatea. Hortik eta herritarren eskaerak kontuan hartuta etorri zen Musakolako kiroldegia".
1975an lursail bila joan ziren udal ordezkariak Musakolara, kiroldegiaren proiektua esku artean zutela. "Madrildar batzuenak ziren terrenoak", eta haiei erosi eta hantxe egin zuten kiroldegia. "50 milioi pezeta baino gehiago kosta zen, 54 bat edo" gogoratzen du Azkaratek, "eta den-dena ordaindu genuen Aldundiaren eta Udalaren artean".Orduan udaleko zinegotzi zen Guillermo Azpiazu izan zen kiroldegiaren proiektuaren bultzatzaile nagusia. Kontatu digutenez, 27 bat bidaia egin zituen Madrilera Marcelino Orejarekin berba egiteko.
Lehenengo bazkide eta langileak
1977ko uztailaren 15ean inauguratu zen eta lehenengo bazkideak udalbatza osatzen zuten zinegotziak izan ziren, alkatea barne.Langileei dagokienez, lau hasi ziren lanean eta horietako bik, gainera, oraindik ere lanean dihardute jendeari harrera egiten: Ivonne Azkunaga eta Miren Mugika.
Prezioak
Lehenengo prezioak aipagarriak dira.Urteko abonuak:
- 14 urtetik beherakoek, 750 pezeta
- 14-17 urte artekoek, 1.250 pezeta
- 18 urtetik gorakoek, 2.275 pezeta
- 18 urte baino gutxiagoko seme-alaba bat zutenek, 3.375 pezeta
- Bi seme-alaba zituztenek, 3.625 pezeta
- Hiru seme-alaba zituztenek 3.875 pezeta
- Lau seme-alaba zituztenek 4.125 pezeta
Arrakasta handia
Igerilekuak zuen arrakasta handien. Bergarakoa zabalik zegoen ordurako, baina Aretxabaletan eta Eskoriatzan ez zegoen ezer. Arrasaten zegoen bakarra Zerrajerakoa zen, baina hara gizonezkoak bakarrik sar zitezkeen. Ivonne Azkunagak kontatu duenez orduan ez zeuden desberdinduta gune berdea eta igerilekua eta guztia izaten zen jendez gainezka. "Behin edo behin itxi egin behar izan genuen, ez zelako beste inor kabitzen".Baina, igerilekua ez zen arrakasta zuen zerbitzu bakarra. 1979ko memorian hauxe dago jasota: "kirol instalazioek herritarren estimazioa dute, instalazioen saturazioak erakusten duen moduan eta bestelako herrietatik izandako bisitengandik jasotako etengabeko zorion agurrek erakusten duten moduan". Urte hartan, adibidez, 1.200 bat lagun ibili ziren igerian ikasten.