Telekonferentzia ez da aurrez aurrekoaren berdina, jakina denez, baina komertzio, tabernari, ostalari, gastronomia elkarteetako ordezkariekin maiztasunez hitz egiteko aukera izan da. Horren denbora gutxian horrenbeste bilera egiteko gai izango ginela ez nuen esango. Irakasleak ere saiatu dira, baina konturatu gara azpiegitura teknologikoetan burujabe ez izatearen arazoa. Interneteko sarbide gabe klaseak ezin hartu hainbat ikasle. Dirutza irabazten duten oligopolioko operadoreen partetik erantzunik ez.
IZARKOM, bertakotik, kooperatiba eraldatzaileen eskutik irtenbidea hemen ere. Tokikoaren garrantzia, herri bizia, koloretsua izateko gure merkatari eta ostalarien beharraz ere ohartu gara, baserritarren produktuak eskuratzeko herrietako merkatuen ekarpenaz. Ikusi dugu bizitza duina izateko zaintzaren paperaz, zabor poltsekin babesteko mantalak egin beharrik izango ez duen osasun sistema publiko indartsu baten beharraz. Geroko proiektu estrategikoak zehazteko balio izan dezala azken hilabeteetan bizitakoak.
