Emakumea izateak egunerokotasunari erantzuteko era guztietako zailtasunak badakar ere, zer esanik ez gizonei begirako eremu arrotz batean egonez gero. Sarek 2018an kaleratutako txostenean jasotakoaren arabera, Frantziako eta Espainiako estatuetan, hurrenez hurren, preso guztien %3 eta %7 soilik dira emakumeak. Euskal Preso Politikoen Kolektiboko kideen artean, berriz, %13ra igotzen da. Emakumeentzako pentsatuak ez diren espazioetan espetxeratuta daudela bistakoa da.
Euskal emakume presoen egoera muturrekoa da, salbuespeneko legediaren pean, norbere herritik urrun, sarri bakartuta, eta zigor penalaz gain, zigor pertsonala eta soziala jasoaz. Izan ere, familiarekiko eta, batez ere, beraien seme-alabekiko banaketak zaintzaren etena ekartzeaz gain, gizarteak emakumeari sozialki esleitutako ohiko rola apurtzeagatik eransten zaion zama ere gehitu behar.
Ezin dugu beste alde batera begiratu. Jarrai dezagun, tinko, beraien eta, oro har, euskal presoen eskubideen aldeko lanean!
