Nire belaunaldikoek badakigu zergatik deitzen zaion disko gogorra ordenagailu barruan dagoen dispositiboari. Erabili nuen lehen ordenagailuaren diskoak megabyte bat pasatxoko edukiera zuen –gure edozein telefonotako argazki pare batek hartzen duenaren parekoa–, 20 zentimetroko zabalera zuen eta guztiz malgua zen. Disko bat genuen programa bakoitzeko eta kontua asko hobetu zen diskete-gailu bikoitzeko ordenagailuak agertu zirenean.
Sekula ez nuen ikasi makinaz idazten, ordura arte eskuz idazten nuen, eta, kasurik onenean, norbaiti testua mekanografiatzeko eskatzen nion. Nire informatikako maitasuna hasi zen letra berdeak pantaila beltzean agertzen ikustean WordPerfect zoragarriarekin, eta gero, aurkezpena amaitzeko, orratzezko inprimagailua zaratatsuarekin disfrutatu. Hori izan zen nire lehen maitasuna, ia nerabe, baina informatika maitearekin nire ezkontza banaezina marrazki programekin hasi zen, sagu magikoa erabiliz. "Diseinatu eraikin oso bat bi hatzekin bakarrik", esaten zuen orduan CAD programa baten publizitateak.
Baina ordenagailutik zerbait gustatzen bazait, teklatuaren beheko izkinan ezkerreko eskuarekin dagoen letra-konbinazio erabat miresgarria da: Kontrola + Z. Konbinazio sinple hau informatikaren teknika loriatsuaren magia intrintsekoa da. Kontrola + Z (edo desegin) milisegundo batean eta egindako zuzenketaren arrastorik utzi gabe. Ez dago tatxoirik, Tippex usain txarreko mantxarik edo gaizki egindakoaren inongo arrastorik.
Nori ez litzaioke gustatuko bizitzan Kontrola + Z erabiltzea? Norberaren akatsak azkar zuzendu, atzera egin eta berriro hasi ikaragarri aise; zuzentzaile automatiko baten laguntzarekin, gainera. Diote informatikak eragin handia duela gure bizimoduan. Handiagoa izanez gero, hobeto!
