Zaintzaileen %80 gutxi gorabehera ez dira profesionalak, eta horietatik %90 emakumeak dira. Kasu batzuetan, karrera profesionalak utzi behar dituzte zaintzeko; beste batzuetan, zaintzaile, langile eta amaren funtzioak egun frenetikoetan bateratzen dituzte.
Senideak zaintzea maitasun kontua bada ere, fisikoki, psikologikoki, emozionalki eta ekonomikoki oso gogorra izan daiteke. Zaintzaileak ulertu behar du nork bere burua zaintzearen garrantzia zaintzen duen pertsonari laguntzarik onena emateko. Horretarako, administrazioen babes egokia behar da: desgaitasunaren eta mendetasunaren benetako balorazioak ziurtatuz, mendekotasunerako laguntzak garaiz tramitatuz eta zaintzaileen ongizatea hobetzeko programak eta benetako kontziliazioa eskainiz.
