XXI. mendeko gizartean bizi arren, nire kasuan lehen aldia da halako esperientzia baten berri dudala. Eta bi puntu egin zaizkit, batez ere, deigarri.
Bata da jakiteak horren ume txikiak horren argi duela identitate sexuala. Eta bigarrena da bere familiak ze modu ausartean egin dion aurre umearen beharrari eta erantzuna eman.
Bada, horrekin lotuta etorri zaidan pentsamendua da zenbat ume-gazte-heldu halako izango diren edo izan diren, eta horietako zenbatek ez duten zorterik izan familiaren babesik izateko eta, ondorioz, indarrik-adorerik-aukerarik ez benetako nortasunarekin bizi ahal izateko.
