Lehenik eta behin, azpimarratu nahi nuke Korporazioaren historian zehar eta gutxienez 2012ra arte, Taldeko kooperatiba guztiek –Orona eta Ulma barne–, salbuespenik gabe, Funts Korporatiboen eta, bereziki, Galeren Konpentsazio Funtsaren emaile eta hartzaile izan diren egoera desberdinak bizi izan dituztela. Urte batzuetan funtsak indartzen eta beste batzuetan jasotzen lagundu dute, beren egoera txarra gainditzeko. Lankidetza-plataforma bikain horrek balio izan du beste modu batera ezinbestean itxi egin beharko liratekeen kooperatibak bultzatzeko.
Bigarrenik, eta hori ere nire lan-esperientzia baliatuta, Pertsonen eta Ekipoen Enpresa Lidergoa enpresa guztietan –eta, batez ere, kooperatibetan– funtsezkoa dela uste dudan horietakoa naiz. Gizarte osoak txalotu, eskertu eta aintzat hartu behar ditu kudeaketa eraginkorra garatu eta gidatu duten pertsonak, eta, haien gidaritzaren bidez, enpresak lehia-posizio nabarmenetan kokatu dituztenak.
Hala ere, nire esperientziak ere bultzatzen nau denboran zehar kooperatiba batzuetan ikusi dudan hausnarketa bat azaltzera. Nire ustez, enpresa-arrakasta jarraituak graduazio altuko "alkohol" mota arriskutsu eta sotila jaria dezake, eta, hori hainbat urtez irentsita, enpresa/kooperatiban eragin arriskutsua izan dezake; nik neuk Zuzendaritza prepotentziaren sindromea esaten diot horri. Horrek eragin oso negatiboa izan dezake enpresa-kooperatibaren bilakaeran, zuzendaritza-estiloan eta, beraz, haren etorkizun hurbilean.