Baina zoritxarrez gertatzen dira oraindik gertatu behar ez luketenak. Hamarnaka gazte hamaikagarrenez epaituak izaten ari dira Madrilen. Haien etxetik bortizki eraman, asko torturatu eta espetxeratuak izan ondoren. Ez du samurra izan behar bizitzan seguruak diren zutoinak gauetik egunera erortzen ikusteak. Segurutzat genuen hura galtzea.
Eta gertatzen ari da. Aurki Segurako polizi operazioan atxilotutako beste hamaika euskal herritarren epaiketa dator. Berriz ere hamaika militanteren bizitza kinka larrian, tartean Ino Galparsoro herrikidearena. Inongo segurtasunik barik, epaituak izango diren segurtasun bakarrarekin. Ez da samurra.
Eta soilik herriak salba dezakeela herria entzuten dugu. Albokoa eta norbera, herri berean bizi ote garen ere seguru ez dakigunean.
Elkartasuna behar dugu, inoiz baino gehiago eta garaiotan, elkartasuna ere ez da segurua. Inguruarekin dugun sinesmenak laguntzen digu aurrera egiten.
Eta gutxienez elkartasuna segurtatu behar genuke, libre izateaz seguru bagaude. Soilik herriak segurtatu dezake elkartasuna, inor salbatuko bada.
