Logeletan inoiz baino ozenago oihukatzen diren plazer intziriak entzuten dira, harpidetzak esponentzialki igo diren kanal pornoetako eszenak imitatu nahian edo. Baina badira bestelako oihuak ere, oihu isilak. Oihu isilduak. Kolpetik datozenak, minaren eroale.
Bitartean, txakurjabeekiko diskriminazio positiboaz kexu gara, bake-armada gure kaleen zaintzaz jabetu den aldi berean.
Eta Teleberri-etako gonbidatu ofizialek errealitate faltsu bat sinestarazi nahi digute errepikaren errepikaz, Donostiako su-artifizialez ariko balira bezala. Baina hiperbentilatzen eta makillaje gabe ikusi ditugu.
Lagunok, benetan surrealista geratu zaigu udaberria, margarita-malutak ikusteraino. Ikusiko dugu hurrengo denboraldiak zer dakargun, baina ez dezagun ahaztu datorrena datorrela protagonistak gu garela. Eta gu hori zuk, nik eta hark osatzen dugula. Zaindu gaitezen.
A! Jakizu errealitatetik gertu dagoen hitz-jolas bat besterik ez dela hau: zenbat oximoron daude testuan? Pista: 10etik gora dira.
Oharra: psikologiako artikulu batean irakurri dut oximoronek burmuinaren ezkerreko alderdia aktibatzen laguntzen dutela. Jolastu, otoi.
