Horrela, ustekabean eta planifikazio gehiegirik gabe, Europak Asian izan zuen azken kolonian hartu genuen lur, Macao-n. Bat-batean, kultura portugaldarraren pintzelkada koloretsu eta garbiak azaldu zitzaizkigun aurrez aurre, zeruaren ilunetik nabarmendu guran, zementuzko eraikin gris eta herdoilduekin borroka amaigabean. Txinatar jakien usaina airean, Belem-eko pasteltxoak dendetako erakusleihoak janzten, Anaia Handiaren begia txoko ezkutuenetan guztia grabatzen… Kantones berbak altu-altu, tabako kea eta kiratsa igogailuetan zerurantz; eta gizonak gizonekin apustu egitera, domeketako mezak katedral bihurtutako kasinoetan ospatuko balira bezala.