Atzerritarrak ziren, leku urrunekoak, seguraski, eta aspaldi ikusi ez nuen zerbaiti arretaz begiratzen eta argazkiak ateratzen gelditu ziren. Niretzat, lanerako ibilbidearen zati bat baino ez zen; haientzat, beren kameren oroimenean gordetzea merezi zuen zerbait.
Une batez haiei begira geratu nintzen, haiek zer ikusten zuten galdetuz, nik jada ikusten ez nuena. Noiz hasi nintzen presaka ibiltzen, xehetasunei jaramonik egin gabe? Agian, denok, halako batean, ez diogu jakin-minez begiratzen inguratzen gaituenari. Gure hiriak, gure herriak, garden bihurtzen dira eguneroko trajerian.
Beharbada, noizean behin turista jarrera hartu beharko genuke. Haiek bezala, gure egunerokotasunaren xehetasun txikiak begi berriekin begiratzen gelditzeko. Baliteke, horrela, existitzen den eta ahaztu dugun edertasun bat aurkitzea.
