Munduko eta Mediterraneoko jendarmea(k), zibilizazio-aliantzetan aditua, anfitrioia eta beste izan dira jokalari. Mahaiaren kanpoko aldean zerbitzariak, isil-isilik.
Partida luzeak izan dituzte, kafe beltz eta ke ilun artean, petrolio –eta armamentu– jokoan, salerosketa garestien kasinoan. Aldian behin haserreren bat ere izan da: anfitrioiak jendez beteriko hegazkinen bat eraitsi du (Eskozian, esaterako) eta gonbidatuek, ordainetan, kasino ingurua bonbardatuz erantzun dute. Joko-harmoniak, dena dela, iraun egin du.
Gaur Libia izeneko mahai-jokoaren inguruan, baina, ez da giro. Zer gertatu da? Huskeria bat: zerbitzariek kasinoko jaunari, xuxen-xuxenean, erretiroa hartzea exijitu diote! Ondorioz, jokalariak haserre dira elkarren artean. Gonbidatuek eta zerbitzariek kasinoduna gerizpetan ikusi nahi lukete Libiako eguzkiak kalterik egin ez diezaion.
Partida hasi berrian galtzekoak kasinoko jaunak ditu; ez da, baina, segurua, oraingoan ere, galtzailea nor izango den, jokoa ez baita errenta.
