Ana Marik, mugak zehazteko baliatzen zituzten zuhaitz lepatuei ipiñu esaten diotela, eta astigarrari askarra. Emiliok lepahoria potoxie dela, eta ez duela zerikusirik ogitagaztaie-rekin; piztia bakoitzak baduela bere izena.
Azkenean dagoen belaunaldi baten hitzak dira; zenbait, inoiz euskarri idatzirik aurkitu ez dutenak. Beraz, berba horien arrantzarako azken uneak ditugu hauek. Topiko bat dela?
Bai, noski. Zer egingo diogu, bada, negu giroak nostalgiara bagaramatza...
