Autobusa: berria, erosoagoa. 1,60? Bai, zera! Auto-stopa egitera ba. Ez dut berba egiteko gogo larregi, ea nork hartzen nauen, galdera asko egiten dizkidan, eguraldi aldaketak arduratuta daukan ala nire ikasketa etorkizunaz hitz egin nahi duen, isiltasunari beldurrak bultzatuta interesak baino gehiago, pentsatzen dut.
Atzamarra atera eta itxaron. Hiru bat kotxe pasa eta laugarrenean barrura. Zu norena zara ba? –uffa, nola erantzun horri?– Eta orain euria? Denbora aldaketa hauek ez dira normalak... –egunero kotxez bazabiltza, bakarrik, nahiko normala da. Baina ez diot hori erantzungo, gaur ez dut bide izkinan geratu nahi–.
Ikerren utziko zaitut? –baietz erantzun, kalera noan arren–. Autoeskolara apuntatuko naiz.
