Denbora igaro ahala, oñatiarrok mojen bokazio eta izateko arrazoia ezagutu genuen: behar gehien duten pertsonei, behartsu eta gaixoei, laguntzea, hain zuzen. Guztiok izan gara mojen lanaren lekuko eta guztiok ikusi dugu nola haiek, etxez etxe eta bereziki gauez, gaixotasunaren unerik gogorrenetan eta hilzorian kontsolamendu espirituala eta laguntza eskaintzen zieten gaixoei, baita atsedenaldia ere trantze txar hori pasatzen ari ziren senitartekoei.
Duela urte asko hasi ziren mojak behartsuei, gaixoei, gizarte-bazterketa jasaten zutenei edo mendekotasun egoeran zeuden pertsonei laguntza eskaintzen. Zerbitzu hori gaur egun Osasun eta Gizarte Zerbitzuetatik bideratzen den laguntza unibertsala bilakatu da, baina, horrelakorik ez zegoenean, mojek bere bokazioa eskaini zioten behartsu eta baztertuak laguntzeari. Horregatik, Karitateko Ahizpak egungo sistemaren aitzindariak dira eta berariazko aitorpen hori eman nahi diegu.
Gainera, azken 10 urteotan, San Martin egoitzaren batzordekide gisa, egunez nahiz gauez bertan bizi diren pertsona nagusiak zaindu eta maitatzeko mojek eginiko isilpeko lana eta guztiei eskainitako babes espirituala eta giza berotasuna egiaztatzeko aukera eta zortea izan dugu. Eta lan hori ere ikustarazi nahi dugu lerro hauetan.
Orain, kongregazioak Oñati uzteko hartu duen erabakiaren lekuko gara. Aldaketa guztietan gertatzen den moduan, San Martingo egoiliarrek ere mojen irteerak utzitako hutsune emozionala sentituko dute. Hala ere, ziur gaude egoitzako gainerako langileek –erizainek, sukaldariek, harrerakoek, terapeutek, zuzendari eta koordinatzaileek…– erakutsitako profesionaltasunari esker, orain arteko kalitatezko zerbitzua bermatzen jarraituko dutela.
Eskerrak bihotzez karitateko moja bakoitzari.
----------
Lourdes Idoiaga, Marijo Etxegoien eta Tina Kortabarria
EAJ-PNVren juntakideak San Martin egoitzan
Oñati