Euskalkia erabiltzeko legitimazioa aitortuko zion orriaren bila abiatu zen Anttoni udaletxera goiz batean. Eskaera orria bete zuen laukiak urdinduz, boligrafoz. Erantzun osoak idatzi zituen haren kaligrafia ederrenean. Esango nuke, inoiz ikusi izan den idazkerarik politenean. Erantzun zituen Linguae Vasconum Primitiae, Obabakoak eta Haritza. Baita izendatu ere Aramaioko auzo guztiak. Haren Elizondo, Plazaola eta beste hamaikak zerrendatuta, baserria ere aipatu zuen. Izan ere, Anttoni Aramaioko baserri batean hazi zen, etxeko euskaraz hezita
Egunonak ematen zizkion okinari euskaraz, eta ez zen gai zenbakien ordena beste hizkuntza batean esateko. Baina herritarrek zerbait ezberdina sumatzen zuten haren hizkeran –edo hori uste zuen Anttonik–. Ez zen etxekoa, leunagoa baizik, "batuagoa".
Horregatik, udaletxean euskalkia erabiltzeko baimena ezeztatu ziotenean orria apurtu zuen, etzauelako biher iñobezen permisoik gure zauen moruen berba itxeko.