Agian, denbora-tarte batez bazterrean utziz gero berrartzeko momentua da asmatu behar den hori. Hala sinistuta ekin diot zerbaiten berreskurapenari.
Indar handia du zuzen begiratzen duen begiradak. Gora begira keinu bereziz leun ixten den begiak energia berezia du. Zuri begira beldurrez edo pozez goxo bustitzen diren begiek esangura sakona dute. Begi horiek besarkatzen dute, musukatzen dute, garrasi egiten dute, dantza egiten dute, etorkizunari begiratzen diote orainaren kolorez… Begi horiek magia dute eta magia dira, horregatik azpimarratu nahi dut niretzat duten balioa. Begi eta begirada horiek plazara atera nahi ditugu, jendeak ikus dezan eta jendea ikus dezaten. Zer gara begiradarik gabe? Ba al gara inor? Algara ba al da nor? Algaraz bagara, ez da ba izango? Horretara goaz eta hori da jolasa: gure barre algaraz beteko da plaza!
