Jabe hori, baina, haserretu egiten da tarteka eta aurtengo neguan izan ditugun denboraleak eta halako fakturak pasatzen dizkigu. Modu askotariko alarmekin abisatzen diguten zaindariak jarri arren, jabe horrek gogorarazi egiten digu egun eguzkitsu batean bere baimenik gabe berea zen zati bat kendu egin geniola.
Horrela, EAEn 40-50 milioi euroko aurrekontua duten kalteak berreraikitzea pentsatzen ari gara.
Eta zertarako? Lehen genuen bera eraikitzeko? Horrela bada, itsasoa berriro haserretuko da, bere baimenik gabe eraikiko dugulako berriro. Gainera, ez dira esaten ari itsasoaren maila jaitsi egingo denik, alderantzizkoa baizik, igotzen joango dela.
Ez litzateke gaizki egongo hausnarketa serio bat egitea pentsatzeko ea benetan merezi duen lehengo akats berean erortzea edo puntu hauek kontuan hartzea, etorkizunari begira: espazioak berriro diseinatu, eraiki behar diren lanen dimentsioak berriro neurtu, erabili behar diren materiala ondo aukeratu...
Zurriola-Sagües hegal-paseoaren proiektua oso gutxi aipatu da. Zer gertatuko litzateke egingo balitz? Ez dugu jakingo, baina hobe horrela.
