Podcast bat egin dugu eta aurikularrak jantzi ditugu belarrietan,
ea entzuten gaituzten. Mikrofono bat jarri dugu ahoan.
Beste inork ematen ez digunez guk ematen diogu ahotsa gure
buruari. Minbizia ez baita arrosa. Minbizia marroi latza da.
Bizitza neurgaitza denez bertso neurrietara ekarri ditugu gure
egiak, gure bizipenak, gure bizipoz eta gure penak.
Gure artetik joan direnak ahaztu gabe, gaixo pasibo izatetik
gaixo aktibo izatera igaro nahi dugu. Osasun zerbitzu publiko eta
kalitatezko bat aldarrikatzen eta borrokatzen ari gara.
Bitartean, HIL ARTE BIZI!
Hitzak Amaia Agirre
Argazkia Andoni Besristau
