Maricón entzuten duzu zure lagunen ahotan, gurasoei entzuten diezu erraza dela besteen haurren queer-tasuna onartzea, baina "zeinen zaila litzatekeen etxean gertatuko balitz"; eta armairuko ateak lehen aldiz zabaltzean fase bat den epaia jasotzen duzu.
Barnean, korapiloa. Handitzen doa. Autoestimu falta, antsietatea, herio besarkatzeko gogoa.
Egoera hau ezin da aldatu egun batetik bestera. Mirariak Lourdesen; eta han ez zara ongietorria.
Dagoen praktika erradikalenera joko duzu, elkar zaintzara.
Ate irekiak topatuko dituzu, non entzungo zaituzten, non erreminta kolektiboak eta indibidualak elkarbanatuko dituzun.
Korapiloa askatzen hasiko da.
Seguru sentituko diren espazioak behar ditugu, jendeak "etxe!" esan dezan, harrapaketetan bezala.