Besarkadarik eta musurik ez emateko aitzakia polita daukagu orain. Sekula baino euskaldunagoak izateko aitzakia perfektua. Burukeinu bat aski da elkar agurtzeko, metro eta erdiko distantziara. Batzuek ez dute ezer aldatu behar izan: are gehiago, eskertu egiten dute kontakturik eza. Baina artikulu hau ez da koronabirusari buruz, lasai!
Euskaldunok harremanetarako dauzkagun mugei buruzkoa da. Kontaktu gutxiko gizartea izan da gurea orokorrean. Besarkada robotikoak. Zaplada gogorrak bizkarrean. Muxu iheskorrak urtebetetzeetan, agurretan (oso urruti goazenean).
Estatu Batuetan bizi izan zen lagun batek kontatua: euskaldunak zeintzuk ziren berehala igartzen zela, liburutegian. Lehen aldiz sartzean, buru-keinu batekin agurtzen zuten liburuzaina, urrutitik. Serio. Ez zuten beren burua aurkezten, ez zertara joan ziren esaten. Poliki-poliki joaten ziren gerturatzen. Liburuzainarekin konfiantza hartzean, berriz, gai ziren mahaiaren atzealdera sartzeko ere, pantaila begiratzera.
Neurria hartzea kosta egiten zait niri ere, batzuetan. Liburutegikoak bezala sentitzen naiz. Nola jokatu ez dakidala.
ALBISTEAK ESKUKO TELEFONOAN
Debagoieneko albiste nabarmenenak eta azken ordukoak Whatsapp edo Telegram bidez jaso gura dituzu? Harpidetu zaitez doan!
WHATSAPP: Bidali ALTA 688 69 00 07 telefono zenbakira –Whatsapp bidez–.
TELEGRAM: Batu zaitez @GoienaAlbisteak kanalera.
ASTEBURUETAKO BULETINA
Zure posta elektronikoan asteburuko albiste nabarmenekin osatutako mezua jasoko duzu. Harpidetu zaitez debalde hemen.
Harpidetza aukera guztiak
