Baserritar asko, fabriketara halabeharrezko bidea egin zutenean, migrante bilakatu ziren haien herrialdean. Eta orain, diruz berritutako baserriak ala ezinean hutsik gelditzen direnak ditugu.
Jatekoa behar eta nork lurra landuko duen ez dugu aurkitzen egun. Hargatik, behar ditugulako, ezer baino gehiago lehen sektorea sustatu eta errespetatu behar dugu. Lapurdiko laborariek harrotasunez eta haien produktuak eskainiz txosna jartzen dute Baionako festetan. Tolosaldeko nekazariak iragarkia hedatzen ari dira.
Berezko handitzea ez denez gertatuko, merezi duten gorazarrea egin diezaiegun, kontsumituz, kalitatez elikatu nahi badugu, bederen.
Euskal Herria maitatzen badugu begirunea zor diegu hain berde eta oparo mantentzen dutenei, ortuak, basoak, zelaiak...
Santamas eguna gertu daukagula, Sustraia emakume baserritarren dokumentala ikustea merezi du, eta gero, erosketak egitera gerturatzea.