Zorionez, kantina inguruan paseatzen zeuden bakarrak ez ziren eta bi aldiz pentsatu gabe hainbat pertsonak nire aitari eta amari laguntza eskaini zieten: larrialdietara deitu, bihotzeko masajea, amaren ondoan egon...
Ordutik askotan gogoratu gara beraiek han egotearen balioaz, "eskerrak bakarrik ez zeudela", beraiek emandako laguntza paregabeaz, eta gure familiaren esker ona beraiei nola helarazteaz.
Datorren astelehenean urtebete aita Gorla inguruan hil zela. Mendira paseatzera joan eta larrialdi egoera batean dauden pertsonekin topo egitea gure bizitzan noizbehinka gertatzen den egoera bat da, zorionez. Ez da egoera "samurra" izaten eta ziur nago nire gurasoei lagundu zietenek ere ez dutela gertaera hura erraz ahaztuko.
Lerro hauen bidez, gure familiaren izenean, bihotz-bihotzez, gure eskerrik beroena eman nahi diegu iazko uztailaren 21ean Gorlako kantina inguruan nire gurasoei lagundu zieten guztiei. Mila esker.
----------
Idoia Larrañaga
Antzuola
