Asko sinplifikatuz esan daiteke; Extremaduran asturleoneratik eratorritako hizkerak galzorian daudela, hiztun askok gaizki hitz-egindako gazteleratzat baitute etxean entzundakoa. Mendeetan zehar erakundeek, eskola barne, Madrilgoa hobetsi eta lekukoen hizkerak estigmatizatzearen ondorio.
Estremaura-n erroak ditugunok, ezjakintasun zein lotsagatik, gurasoak zuzentzearren, Gaztelakoa ez den hizkuntzaren arrastoak isilarazi dizkiegu: toballa, bujero, naide, asín, mesmo, esperencia, dispertá, refalá, nusotro, emportancia, probalidá… Bestetan, ordea, geuk esaten ditugu, zuzentzat, adibidez: hais. Edo Extremoduroren abestietan, noizean behin, hitzen bat. Talde hau bezala, agurtzen ari zaizkigu aitonaamonen hizkerak.