Aspergarritasunak ere bai. Gizakion historian zehar zati handi batean bizimodua nomada zen. Etengabe leku batetik beste batera. Bertan zeudenak kontsumitu, eta, lekua hutsik geratzen zenean, martxa! Beti ingurune ezezagunetara egokitzeak eskatzen zien energia handia gastatuz ibili ohi ziren. Hori zen naturaren legea.
Baina, gero, "sedentario/nekazaritza iraultza" deiturikoa etorri zen: hau da, hasi ziren leku finko batean geratzen, eta teorian erabili beharko litzatekeen energia erabili gabe bizi dira orain. "Ohitzea" da erosotasuna lortzea, burua askorik erabili gabe bizi ahal izatea. Hortik dator gure aspergarritasun-sentsazioa. Segur aski, gaur egun jende asko aspergarria delako sentimendu modernoarekiko borrokan dabil, ez dakielako nola gainditu sentipen amaiezin hori. Azken finean, geure burua engainatuz bizi behar dugu, baina holako sentimendua zergatik sortzen den ulertuta, lasaiago gera gaitezke.