Gaitz hau eta haren kontra egiten diren lanak ikusita, gure bizitza sozialari buruz zer pentsatzea ematen du.
Bururatzen zaidan lehenengo ideia hau da: pipia gaitz larria da, egurra guztiz ondatzen duena, baina ia ikusezina gertatzen dena. Gure herriko bizitzan itxaropenik eza dela eta, ez al da horrelako zerbait gertatzen ariko? Kanpora aldera dena ondo, dena alaitasuna, kontsumo neurrigabea... eta bizipozik ez.
Bigarren burutazioa: zomorro horiekin ezin duzu guztiz amaitu. Sekulako pozioak erabiliz eta pazientziarekin lan eginez, zerbait maneiatuko dituzu, sosegatu bai, baina akabatu ez. Irudi hau erabiliz: nahiz eta elkarbizitza sustatzeko inbertsio handiak egiten ditugun, gure artean, bestearena onartzeko, ezinaren gaitzarekin betirako bizitzera kondenatuak ote gaude?