Sinbolikoki, aitaren heriotzak ere nire aurreko generazioaren desagertzea ekarri du, eta horrek barnean mugimendua sortu dit.
Hilabete gogorra izan da. Gogortasunean ederra. Azkar joan da dena, baina aita zaindu eta ni zaindua sentitzea polita izan da. Alde batetik, medikuen arreta eta ingurukoen babesa, denbora eta laguntza izatea pasada bat izan da, eta, bestetik, denbora tarte horretan izandako elkarrizketak, konplizitatea, maitasuna eta agurtzeko hartutako tartea luxu hutsa izan dira. Pribilegiatua sentitu naiz, pribilegioa delako babes ingurune bat izatea. Horrek utzi nau aitaren zaintzan zentratu eta kalitatezko denbora eskaintzen. Denon artean egin dugu prozesua, eta hori oso eraikitzailea izan da. Errespetutik eta elkarlanean.
Orain, lasai sentitzen naiz, barrenak hustu eta bueltan beteta gelditzearen sentsazioarekin. Aitak, azken egunetan, opari ederra egin zigun sentsazioarekin. Kalitatezko agur bat izan genuen sentsazioarekin. Eskerrik asko, komandante.
Bide honetan modu batera edo bestera ondoan izan zaituztedan guztiei milaka muxu.
----------
Gari Iturbe
Aretxabaleta
