Eta sentimendu mordo bat pilatzen dira gure barrenean.
Baina hutsune eta tristuren gainetik, bada bat gailentzen dena: esker onekoa.
Bizitza maldan behera abiatzen denean, ingurukoen zaintza, laguntza, konpainia eta gaitzak arintzeko ahalegina zelako inportanteak diren orain konturatzen zara.
Horregatik, lerrotxo hauen bitartez gure eskerrik sentikorrena eman nahi diegu urteetan izandako anbulatorio eta ospitaleetako ibilbidean goxo eta hurbileko izan dituen sendagile, erizain, langile eta bereziki azken urtean zaintza aringarrietan lagun izan dituen Jesusi eta Magdari.
Sufritzen egonda ere, amak egiten zizuen irribarre hura gure gogoan, zuen lanaren balio neurrigabearen ikur.
Garaiotan, pertsonen beharrei erantzuteko zerbitzuetatik kendu eta kapitalaren mesedeetan etengabe neurriak hartzen ari direnean, gogoratu beharra dago zerk beharko lukeen lehentasuna: pertsonen osasuna eta duintasuna babesteak.
Osasungintza, zaintza eta horretarako ikerkuntzan behar besteko aurrekontuak izatea.
Era berean, zahartzaroan, gaixoaldian, inguruko eta lagunen bisita eta laguntza ere zenbat eskertzen diren, orain konturatzen zara.
Beraz, eskerrik asko amari egonaldia arintzen lagundu diozuen guztiei eta gu ere izan gaitezela gai beste batzuei hala laguntzeko.
Musu bat denoi.
----------
Maite Aristegi Larrañaga
(Etxekoen izenean)
Bergara
