Araudi berri asko, tartean Euskal Herriko Zuzenbide Zibila, urriaren 3tik aurrera aplikagarria. Ikasten dihardudala, burura datorkit kontu ugari. Legearen arrazoien azalpenetan esaten denez, Euskal Herriaren ohiturazko zuzenbidea errespetatuz, gaurkotu beharrari erantzuten dio, oraingo gure gizartera egokituz. Egun, eginkizun industrial eta komertzialean murgilduta dago Euskal Herria, eta ezin gera gelditu, dio legeak, baserri giroan murgildutako gizarte bati erantzuna ematen zion araudi batekin.
Honekin, Amama filma datorkit burura. Oñatin izan dugu aukera ikusteko, eta ez dira gutxi izan filmari esker izan ditugun hausnarketa eta lagun arteko elkarrizketak. Lehengo ohiturek eta oraingo beharrek dihardute batzuetan eztabaidan, garuneko bi hemisferioek beti oreka bilatzen ez duten bezala. Baserrian bizitzeak –etxe inguruko lanak bukaezinak izanik–, agian ez guztioi, baina bai batzuei, arrazionaltasunaren eta sentimenduen borrokan murgiltzen gaitu sarri. Batzuetan ohiturak aska ezinezko kate itogarriak bihur daitezke eta beste batzuetan, ohitura berak, aurrekoei zor diegun eta ondorengoei utziko diegun gure izatearen eta gure gizartearen ondare dira. Ai, ene! Oreka bilatzerik badago? Filmak ez digu kontatzen zer gertatzen den amamaren semea ez denean. Bakoitzak pentsa dezala!