Demagun mundua bere neurrira egina duen gizonaren kasua edo gaztelaniaz bakarrik dakien horrena. Askotan ez dira besteen arazoak ikusten, sentitzen, eta, ondorioz, kaltetuen aldarrikapenak gutxiesten dira. Batzuetan, enpatia hori izatea ez da samurra, baina beharrezkoa da benetako normalizazioaren bidean.
Asteotan, txirrindulari ugari zendu da errepideetan eta oihartzun handia izan dute istripuek, hemen ere gaitz bat dugula azaleratuz. Une latz hauetan, ordea, sentsibilizazio kanpainak abiatu ahala kontraerasoak agertu dira, momentuz kanpo, nire ustez. Atera dizkigute txirrindularien trapu zikinak. Ez dut esango txirrindulariek ez dugunik arau-hausterik egiten, badugu eta zertan hobetu. Baina entzuten ditudan iruzkin askok matxismo garratzena gogorarazten didate, Jose Luis Torrenteren pentsamolde hori: errua gurasoena da, urdangak bezala janzten dituztelako.
