Une hartan, herrira bueltatzen da urteetan kartzelan egondako mutil bat. Hitz gutxiko mutila da, eta hura bezain bakarti sentitzen den txakur baten lagun egingo da.
Zuzendariak ez du presa handirik istorioa garatzen joateko. Bien arteko adiskidetasuna ez da berehala sortuko, eta joango gara ikusten, hasierako mesfidantzatik eta haginkada ugarietatik, euren bakardadetik babestuko dituen harremana nola sortuko den. Adiskidetasun istorio horrez aparte, zuzendariak herri eta gizarte horretako begirada orokorra sortu nahi du. Horretarako, Gua Hu
zuzendariak Scope formatua eta plano orokor pila bat erabiltzen ditu; guztiak ere
trebetasun handiz.
Hori horrela, filma ikusteko oso ederra da; are ederragoa, pantaila handi batean ikusten badugu. Badago indarkeria, badaude egoera xelebreak eta momentu samurrak. Oso politak dira pertsonaia protagonistak neska batekin dituen eszenak. Zuzendariak kontatzen duen istorioaren barnean mugimendu eta eztanda egiten duten momentuak dauden arren, filmari dotorezia ematen dion nolabaiteko lasaitasunarekin
filmatuta dago.