Egun, Arrasate eta Bergara lotzen zituzten tuneletan ibili gaitezke eta trenak herrian izandako paper nagusiaren lekuko Arrasateko geltokiaren eraikina daukagu.
Bertatik pasatzean hamaika istorio imajinatzen ditut. Jaiotako lagunak, azkenekoz emandako musu eta besarkadak, begirada batekin sortutako maitasunak. Niretzat, tren geltokia kontatu gabeko istorioz betetako lekua da, bizi izan zituztenen oroimenari bakarrik dagozkionak.
Halere, hausnarketa mingotsa ere sortzen dit. Herriak eta komunitateak lotzen zituen trena AHTa bezalako proiektu faraonikoekin aldatu dugu. Tokiko garapen jasangarria sustatu ordez, polemika eta gorrotoa eragiten duten proiektuak bultzatzen ditugu.
Arrasateko geltokiak, orain isilik, gogorarazten digu benetako modernitatea ez dagoela bizkortasunean edo azpiegitura handienetan, baizik eta berrikuntzek pertsonentzat duten balioan.
