Denok izan gaitezke Nimby gure inguruan deserosotasuna sortzen digun zerbait dagoenean. "Ni ere horren alde nago, baina...". Errazago zaigu eguneroko keinu txiki bat aldatzea, geure burua auzitan jartzea baino.
Hala gertatzen zaigu migrazio eta errefuxiatuen aferarekin, urruti gelditzen zaizkigu harresiak eta mediterraneoko mugak. Hurbil ditugun muga ikusezinekin erreakzionatzen dugu, ordea: eskolan, lanean, kalean, parkean, liburutegian, tabernetan...
Duela gutxi halaxe kontatu zigun errefuxiatuen elkartasun sare bateko kide batek: "Ongi etorri, errefuxiatuak, baina zeri uko egiteko prest gaude?". Baliabide instituzional eta azaleko elkartasunetik harago, gure pribilegioak eta erosotasuna dantzan jartzen direnean, urduri jartzen gara: "Ni ez naiz arrazista, baina...". Gure esku dago atzerritik etorri diren gure bizilagunen errealitateaz kezkatzea, eta kolektiboki gai honi heltzea, zuri izateak dakarrena zalantzan jartzetik hasita.
