Elkarrizketa batekin gogoratu nintzen, eta harira ez etorri arren, hari heldu nion. Ohartzerako, oraindik oso bizirik zituen oroitzapenak gogorarazi nizkion nire lagunari, eta bere tristura gehiago areagotu.
Jakina, nik ez nuen nahita egin. Baina, sarritan, eta atsegina izan nahi izatearren, ez ditugu berba egokiak aukeratzen dagokion momentuan eta, inkontzienteki bada ere, zaurian nahi baino min handiagoa eragiten dugu.
Buelta asko eman dizkiot gaiari, egindako akatsa zuzentzeko asmoz. Nire baldarkeriagatik barkamena eskatzea ere otu zait; baina zer lotuko nuke horrekin? Berriro ere gaia gogora ekartzeak bere zaurian min eragingo lioke. Horregatik, arrisku horretatik ihesi, erabaki dut denbora joaten uztea.
Halako egunen batean, nire kontu faltak eragindako gaizki-ulertzea argitzerik izango dugu. Oker ez egotea espero dut eta orain hartutako erabakia zuzena izan dadila. Halaber, ikasi dut zein garrantzitsua den esateko daukazuna neurtzen jakitea eta aurrean duzun horren egoera ere aintzat hartzea; hori guztia, ahoa zabaldu aurretik.