Zer moduz joan zen hitzaldia?
Hitzaldia oso ondo joan zen, interes handia piztu zuen eta bete egin zen aretoa. Bukatzean, jendea hurbildu zitzaigun eta eskerrak eman zizkigun, gaia oso ondo azaldu genuela esanez. Eman nituen familietan gai hauek lantzeko baliabideak, bibliografiak, unitate didaktikoak, bideoak, eta abar erabiliz.
Esperientzian eta interakzioan oinarritutako hitzaldia izan zen?
Esperientziatik bai, baina nik, batez ere, zientzia sexologikotik hitz egin nuen. Hau da, zer pentsatzen dugun transexualitatea hitza erabiltzen dugunean, nola egiten dugun sinplifikazio bat identitate kontuak genitaletara murrizten eta nola gizarteak kolektibo honekiko mitoak dauzkan. Komunitate honen gainean dauden mitoak ezabatu nituen.
Nola bizi du gaur egungo gizarteak transexualitatea? Zein da onarpen maila?
Bereizi egingo nituzke. Uste dut gizarteak gero eta onarpen maila handiagoa duela, baina, era berean, azaleko onarpen bat da.
Zergatik?
Mito asko birrindu egin behar dira. Horrelako hitzaldi bat entzun ez duen edo formazioa jaso ez duen batek, adibidez, pentsatuko du berea ez den gorputz batean jaio dela. Baina berea ez bada, norena da? Pentsatuko du neska izan nahi duen mutil bat dela. Adin batera heltzean, hormonetara eta kirurgiara joko du. Eta horrek amaitu egin behar du. Kontua ez da norbera gaizki sentitzen dela bere gorputzarekin, kontua da ingurukoek ez badute errespetatzen nor den, horrek arazo asko dakartzala. Ikusi besterik ez dago azken hilabeteetan bi nerabek egin dutela bere buruaz beste. Askok eduki ditugu pentsamendu horiek, baina hori ez da gu gure gorputzarekin gaizki sentitzen garelako, baizik eta besteek gure identitatea ez dutelako errespetatzen.
Zer da transexualitatea, zuretzat?
Transexualitatea hitza bera ere zalantzan jartzen dut. Horrek adierazi gura du gure sexualitatea aldatu egiten dela, alde batetik bestera pasatzen den sexualitatea dela, baina gu ez gara aldatzen. Aldatzen dena da besteek nola ikusten gaituzten. Trantsizioa ez du pertsonak egiten, baizik eta bere ingurukoek eta gizarteak. Inor ez da sexuz aldatzen. Kontua da genitala aldatu arte txipa ez dela aldatzen, eta horri buelta eman behar zaio. Gu beti gara gu.
Zer aldarrikatu gura duzue?
Ez gara salbuespen bat, eta, beste guztiek bezala, gure identitatea daukagu. Jaiotzean ditugun genitalek etiketa sozial bat jartzen digute, eta, horri aurre egiteko, ondo azaldu behar da zer den eta ezer ez den transexualitatea, eta, bestetik, mitoak alde batera utzi behar ditugu.
Horretan diharduzue Chrysallis elkartean.
Bai. Eguaztenekoa bezalako hitzaldiak edota ikastetxeetan egiten ari garen hezkuntza saioak ezinbestekoak dira datozen belaunaldiek hitz hau erabili beharrik ere ez izateko. Etorkizunean, nahi dut pentsatu iritsiko dela momentu bat non mutilak eta neskak izango garela guztiok, zein genital ditugun kontutan hartu gabe.
Nola lantzen duzue gaia elkartean?
Gure material didaktikoek ez diote erreferentzia zuzenik egiten transexualitateari. Aniztasuna adierazten saiatzen gara. Apartekotasun horretan ibili beharrean, orain bada garaia hau benetan plazaratu eta azaltzeko. Denbora luzea daramagu mitoekin funtzionatzen. Transexualitatea oraindik buruko gaixotasun bat bezala dago kontsideratuta, eta hori gainditzeko ordua da.