Saharrar haurren gutuna
Iritsi berri diren neska mutikoek jaso duten laguntza eskertu eta euren egoera azaltzeko, honako gutun hau zabaldu dute:
Kaixo!
Argeliako Tindouf
herrian dauden Saharaui Errefuxiatu kanpamentuetatik etorri gara Euskal
Herrira oporrak pasatzera. Dakizuen bezala, orain dela 30 urte baino
gehiago Marokok gure lurra hartu zuen inoren baimen gabe eta ordutik
bizi gara errefuxiatu kanpamentuetan batzuk eta beste asko Mendebaldeko
Saharan Marokoren errepresioarekin, torturekin eta meatxuekin.
Arrasateko
Sahararen Lagunen Elkartea, Aretxabaletako Sahararen Lagunen Elkartea
eta Euskadiko Frente Polisarioari esker hementxe gaude haur talde osoa.
Batzuk familiatan daude Oporrak Bakean programari esker, beste batzuk
Lasturreko Nekazal Etxe batean gaude programa zehatz bati esker.
Familiatan
Aretxabaletan 2 daude, Arrasaten 7 eta Oñatin 3.
Urtetik urtera
esan digute familia gutxiago daudela. Atzo bertan deialdi berezi bat
egin behar izan zen 30 lagun baino gehiago kanpamentuetara ez bueltatzeko.
Zorionez aurkitu dira familiak eta guztiok egongo gara hementxe abuztuaren
23rarte.
Lasturren gaudenok
oso pozik gaude. Larunbatean zezentxoak ditugu eta uztailaren 13an Donostiara
goazela esan digute elkarteko arduradunek. Momentuz bi begiralerekin
gaude baina aste honetan edo hurrengoan badirudi beste lagun batzuk
etorri behar direla guregana. Gainera Mari Carmen sukaldaria daukagu
eta esan digu gaur afaltzeko tortila patata izango dugula tomate entsaladarekin.
Benetan pozik gaude eta asko eskertu nahi dugu gu honera etortzea posible
egin duten askori baina batez ere Frente Polisarioari, Nubi eta Iesbaa
Elkarteei.
Oraindik ere
aurpegiak ikusten dizkiegu eta entzun ere entzuten dizkiegu zenbait
elkarrizketa. Badirudi dirua falta dela oraindik bi hilabete hauek pasatzeko.
Bi hilabetetako gastuak asko dira. Hasteko etortzeko besterik ez hegazkinaren
kostuari aurre egin behar diote. Guk kanpamentuetan ez dugu arroparik
honera ekartzeko maleta batean bi hilabeteak pasatzeko eta klaro dena
erostea kostua da. Jostailuak nahi ditugu jolasteko eta ahaleginetan
daude hauek biltzen eta erosten. Egunero gosaldu, bazaldu, meriendatu
eta afaldu behar dugu, medikora joan behar dugu eta talde osoa mugitzeko
autobusa behar dugu. Agian egunen baten irteeraren bat egingo dugu dirua
lortzen badugu noski! Nork daki, agian hondartzara joango gara edo Igeldora
edo Donostiako Akuariumera sarrerak erosteko dirua baldin badago.
Behintzat Euskal
herrira etortzea lortu dugu eta pozik gaude. Triste ere, gure aita eta
ama milaka kilometrotan daude. Bi hilabetetan ez ditugu ikusiko eta
guk 7 urte besterik ez dugu. Gogorra da baina hare gogorragoa da 50
gradu azpian egotea. Baldintza oso gogorrak dira bertan bizi ditugunak
eta bi hilabete hauetan indarrak harturo ditugu bueltan urte osoa pasatu
ahal izateko.
Gure senideak
Gerra eta Minen Biktimak dira. Rabunitik 8 kilometrotara dagoen Martir
Chreief zentruan bizi dira. Gure senideez gain badaude beste asko. Batzuk
itxuak, bestean anputatuak, besteak paralitikoak eta beste askotariko
gaixotasunak dituzte. Asko maite ditugu, gure senideak dira.
Guk ere Frente
Polisarioari, Nubiri eta Iesbaa Elkarteari eskerrak emateaz gain lagundu
nahi diegu bi hilabete hauetan lasaiago egoteko. Eta horregatik guk
Euskal Herri osoari eskaera egin nahi diogu oraindik ere guretzako zabaldutako
3 kontu korronteetan diru pizkat sartzeko. Batzuk gehiago ahal izango
duzue, beste batzuk gutxiago baina denon artean seguru gaude gehiago
bilduko dugula. Gainera esan digute proiektua gaizki ateratzen bada
hurrengo urtean ezin izango garela etorri eta orduan…baina tira! Ez
gara negatiboki pentsatzen jarrito. Esperantza dugu denok lagunduko
duzuela.
Diruaz aparte beste norbaitek pentsatzen badu laguntzeko beste modu bat duela abisatu
bi elkartekoei.
Eskerrik asko
edo hobe gure hizkuntzan esango dizuegu, SUKRAN!
SAHARAUIAR UMEAK
Euskadiko Kutxa 3035
/ 0002 / 16 / 0020047050
La Caixa 2100 / 6838
/ 48 / 0200002671
Gipuzkoako Kutxa 2101
/ 0055 / 67 / 0126379429