Bi ordu inguruz, Espoloiko kioskoaren inguruan zeuden bergararrak berotu zituen, eta amaieran ere dantzan jartzea lortu zuen; kontzertuaren formatua kontutan izanda erraza ez dena. Room 13 lana, Barnatanen hirugarrena, aurkeztera etorri zen laukotea eta indartsu aritu ziren.
Berumugaren aurtengo edizioa zabaldu zuen laukoteak eta bluesa oinarri duten arren, ez zen influentzia bakarra izan, ezta gutxiago ere. Blues klasikoaren irakaskuntzak ikasita izan arren Jimmy Barnatan & The Cocooners ez da blues tradizionala-afroamerikarrekin AEBtan jaio eta hazi zena- jotzen duen talde bat; Ingalaterra aldean John Mayall & The Bluesbreakers eta Cream taldeen edo ozeanoaren beste aldeko mendebaldeko kostako 60ko hamarkadako blues mugimenduaren oinordeko direla esan daiteke. Blues-rock estiloaz gain baina, funky edo hard-rock kantuek ere tartea izan zuten. The Romanticos taldeko Iker Piris gitarrista ere Espoloira igo zen eta gaueko blues klasikoena oparitu zien entzuleei.
Ostean, Barnatan berotzen joan ala, kontzertuak gora egin zuen; abeslariaren ahots urratuak eta inprobisatzeko grinak emanaldia berezi bihurtu zuen, gainera Jim Morrisonen espiritua bueltaka egongo balitz, Barnatan uluka eman zituen bi orduak; tartean The Doors-en bertsio eta guzti.
