Saio ederra osatu zuten bertsolariek, doinuz doinu eta gairik gai –bertsoz bertso ateratzen joan zirenak–. Eta, noski, horrelakoetan ohi legez, umoreak ere izan zuen lekurik afalostean, handia gainera.
Ohiko bertso klasikoez gainera, bertsolariak habaneran elkarri oinak jarrita ere ibili ziren, adibidez.
Agirrek eta Sarriegik bertsotan behin baino gehiagotan esan zuten bildu zen publikoaren maila ikusita izututa zeudela, baina publikoa moduan eurak ere gustora ziren amaieran.